Blog

Is er iets onvoorspelbaarder dan onze gedachten en emoties: heb je enig idee wat je volgende gedachte of emotie zal zijn? Onze geest is in feite zo leeg, zo vergankelijk en zo vluchtig als een droom. Kijk maar eens naar een gedachte: hij komt, hij is er en hij gaat. Het verleden is voorbij, de toekomst nog niet aangebroken en zelfs de gedachte die we nu hebben, wordt verleden tijd op het moment dat we hem ervaren. Het enige wat we werkelijk hebben, is het nu.

Klinkt het voor jou ook zo voor de hand liggend? Of ik niets nieuws kon vertellen?

Bedenk dan: heb je echt de waarheid van vergankelijkheid begrepen en gerealiseerd? Heb je hem zodanig geïntegreerd in elke gedachte, ademtocht en beweging dat je leven er door veranderd is? Stel jezelf eens deze 2 vragen: besef ik elk moment van de dag dat ik net als iedereen en alles zal sterven en behandel ik daarom alle wezens altijd met empathie? En is mijn besef van dood en vergankelijkheid zo scherp en intens geworden dat ik leef met aandacht voor dagelijkse bezigheden en opmerkzaamheid?